ஸ்விஸ் வங்கிக்கும் கறுப்புப் பணத்துக்கும் என்ன தொடர்பு?
மற்ற வங்கிகளுக்கும் ஸ்விஸ் வங்கிக்கும் என்ன வித்தியாசம்?
வரிஏய்ப்பு செய்ய நினைப்பவர்கள் ஸ்விஸ் வங்கிகளைத் தேர்வு செய்ய என்ன காரணம்?
ஸ்விஸ் வங்கிகளில் இந்தியர்களின் பணம் எவ்வளவு இருக்கிறது?
கோடீஸ்வரர்களால் மட்டும்தான் ஸ்விஸ் வங்கியில் கணக்கு தொடங்க முடியுமா?
- இப்படி ஸ்விஸ் வங்கி பற்றிய பல கேள்விகள் உங்கள் மனத்துக்குள் இருக்கும். அவை அனைத்துக்கும் பதில் சொல்லும் வகையில் வெளியாகியுள்ளது பத்திரிகையாளர் எஸ். சந்திரமெளலி எழுதிய ‘ஸ்விஸ் பேங்க்' என்ற புத்தகம். மினிமேக்ஸ் வெளியீடு.
Friday, October 9, 2009
Tuesday, September 8, 2009
ஒய்.எஸ்.ஆர்!
ஆர். முத்துக்குமார்
வருத்தங்களைக் காட்டிலும் சந்தேகங்களே அதிகமாக இருக்கின்றன. ஹெலிகாப்டரில் இருந்து சிக்னல்கள் வருவது நின்றுபோய் ஏறக்குறைய இருபத்திமூன்று மணி நேர மெகா தேடுதல் வேட்டைக்குப் பிறகு ஆந்திர முதல்வர் ராஜசேகர ரெட்டியின் உடலை மீட்டெடுத்துள்ளது இந்திய ராணுவம். கூடவே, அவருடன் பயணம் செய்த பைலட்டுகள் உள்ளிட்ட நால்வரின் உடல்களும். பேரிழப்பு என்பதில் சந்தேகமே இல்லை. ஆந்திரமக்களுக்கு. ரெட்டி குடும்பத்துக்கு. முக்கியமாக, காங்கிரஸ் கட்சிக்கு.
ஆந்திராவுக்காக நிறைய கனவுகளை சுமந்து கொண்டிருந்த மனிதர் அவர். மாநிலத்தில் இருக்கும் எல்லா பிரச்னைகளையும் ஒவ்வொன்றாகத் தீர்க்கவேண்டும். குறிப்பாக, தெலுங்கானா மற்றும் நக்சலைட்டுகள் பிரச்னைகளைத் துடைத்தெறியவேண்டும் என்பது அவருடைய திட்டம். ஆட்சிக்கு வந்ததும் நக்சலைட்டுகளை அழைத்துப் பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார். பலன் ஒன்றும் பெரிதாகக் கிட்டவில்லை. இருந்தும் தொடர் முயற்சியில் ஈடுபட்டார்.
மக்கள் நலத்திட்டங்களில் ரெட்டிக்கு நாட்டம் அதிகம். இரண்டு ரூபாய்க்கு ஒரு கிலோ அரிசி, மருத்துவக் காப்பீட்டுத் திட்டம் உள்ளிட்ட பல திட்டங்களே அவரைத் தொடர் வெற்றியாளராக வைத்திருந்தன. நான் அறிவிக்கும் திட்டங்கள் கிராமங்களுக்கு முறையாகச் செல்கின்றனவா என்று ஆய்வுசெய்யப் போகிறேன் என்று சொன்னவர், செப்டெம்பர் 2, 2009 புதன்கிழமை அன்று நிகழ்ச்சி ஒன்றில் கலந்துகொள்வதற்காக கர்நூலுக்குப் புறப்படுவதற்கு முன்னால், ‘வறட்சி நிவாரணம் குறித்து ஆய்வு செய்வதற்காக இனி ஒவ்வொரு கிராமத்துக்கும் பயணம் செல்ல இருக்கிறேன்.' என்று பத்திரிகையாளர்களிடம் சொல்லிவிட்டுத்தான் ஹெலிகாப்டரில் ஏறினார்.
காலை எட்டு முப்பத்தைந்துக்கு பெல் 430 ரக ஹெலிகாப்டரில் புறப்பட்ட முதல்வர் ரெட்டியுடன் அவருடைய முதன்மை செயலாளர் சுப்ரமணியம் மற்றும் தலைமை பாதுகாப்பு அதிகாரி வெஸ்லி ஆகியோரும் இருந்தனர். க்ரூப் கேப்டன் எஸ்.கே. பாட்டியா மற்றும் கேப்டன் எம்.எஸ். ரெட்டி ஆகிய பைலட்டுளைக் கொண்ட அந்த ஹெலிகாப்டர் புறப்பட்ட ஒருமணி நேரம் வரை ஹைதரபாத்தில் இருக்கும் பெகும்பேட் விமான நிலையத்துக்கு சிக்னல்கள் அனுப்பிக் கொண்டிருந்தது.
திடுமென 9.45க்கு சிக்னல்கள் தடைபட்டன. என்ன ஆயிற்று? விமான நிலைய அதிகாரிகள் மத்தியில் சந்தேகம் எழுந்தது. கூர்ந்து கவனிக்கத் தொடங்கினர். பத்தே முக்காலுக்கு சித்தூரில் இறங்கவேண்டிய ஹெலிகாப்டர் வந்து சேராததால் அங்கிருந்த அரசு அதிகாரிகள் விமான நிலையத்தைத் தொடர்பு கொண்டு விஷயத்தைக் கூறினர். வயர்லெஸ், மொபைல், சேட்டிலைட் மொபைல் என்று அத்தனை வாய்ப்புகளையும் பயன்படுத்தி முதலமைச்சர் மற்றும் அவருடன் சென்றவர்களைத் தொடர்புகொள்ள முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. எல்லாவற்றிலும் தோல்வியே மிஞ்சியது.
புறப்பட்டு ஒரு மணி நேரமே ஆகியிருந்தால் அநேகமாக ஹெலிகாப்டர் கர்னூல் மாவட்டத்துக்கு அருகே சென்று கொண்டிருக்கலாம் என்று கருதிய அதிகாரிகள், பனிமூட்டம் மற்றும் மழை காரணமாக தகவல் தொடர்புக்கான இணைப்புகள் துண்டிக்கப்பட்டிருக்கக்கூடும் என்று நினைத்தனர். நேரம் செல்லச் செல்ல அதிகாரிகளுக்கு இருந்த பதற்றம், பயமாக உருவெடுத்தது.
ஒருவேளை மோசமான தட்பவெப்ப சூழ்நிலை காரணமாக மேற்கொண்டு செல்ல முடியாமல் அருகில் இருக்கும் ஏதேனும் ஒரு பகுதியில் தரையிறங்கி இருக்கக்கூடும் என்று நம்பிய அதிகாரிகள், அதையே செய்தியாளர்களிடம் தெரிவித்தனர். அவ்வளவுதான். மறுநொடியே செய்திக்கு பரபரப்பு சாயம் பூசப்பட்டது.
ஹெலிகாப்டர் தரையிறங்கியிருக்கலாம் என்று கருதப்படும் அடர்ந்த வனப்பகுதி நக்சலைட்டுகள் செல்வாக்குள்ள பகுதி. ஆகவே, ஹெலிகாப்டரில் இருந்த முதல்வர் உள்ளிட்ட அதிகாரிகள் நக்சலைட்டுகளின் பிடியில் சிக்கியிருக்கக்கூடும் என்று ஆளாளுக்குப் பேசத் தொடங்கினர். குறிப்பாக, ஆங்கில ஊடகங்கள் இந்தக் கருத்துக்கு அதிக அழுத்தம் கொடுக்கத் தொடங்கின.
உடனடியாக பெங்களூரு மற்றும் ஹைதராபாத்தில் இருந்து நான்கு ராணுவ ஹெலிகாப்டர்கள் கொண்டுவரப்பட்டு, நல்லேமல்லா வனப்பகுதிக்கு மேலே தேடுதல் வேட்டையில் ஈடுபட்டன. விஷயத்தின் வீரியம் கருதி மத்திய அரசும் களத்தில் இறங்கியது. இந்திய வான்படைக்குச் சொந்தமான நான்கு ஹெலிகாப்டர்கள் வரவழைக்கப்பட்டு தேடுதல் வேட்டையில் இறங்கின. குறைந்த உயரமே பறக்கக்கூடிய ஹெலிகாப்டர்கள் கூடுதலாக வரவழைக்கப்பட்டன.
இரவு நெருங்க நெருங்க மழை அதிகரித்தது. விளைவு, தேடுதல் பணியில் லேசான சுணக்கம் ஏற்பட்டது. டெல்லியில் இருந்து பிரதமர் அலுவலகம், சோனியா காந்தி அலுவலகம், காங்கிரஸ் தலைமையகம் என்று எல்லா முனைகளில் இருந்தும் நெருக்குதல்கள் வரத்தொடங்கின. இதனையடுத்து ஏழாயிரம் ராணுவ வீரர்கள் சக்தி வாய்ந்த விளக்குகளின் துணையுடன் கால்நடையாகவே தேடும் பணியில் ஈடுபட்டனர். அவர்களுக்கு கிராம மக்களும் மலைவாழ் மக்களும் முன்னாள் நக்சலைட் போராளிளும் வழிகாட்டும் பணியில் ஈடுபட்டனர்.
இந்திய வானியல் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் உதவியுடன் நல்லமல்லா காட்டுப் பகுதியை செயற்கைக்கோள் கொண்டு புகைப்படம் எடுக்கும் பணிகள் தொடங்கின. நாற்பதுக்கும் மேற்பட்ட புகைப்படங்கள் எடுக்கப்பட்டபோதும் எதுவுமே பலனளிக்கவில்லை. மோசமான தட்பவெப்பம் காரணமாக படங்களில் தெளிவில்லை. காணாமல் போய் கிட்டத்தட்ட 24 மணி நேரம் வரை ஹெலிகாப்டர் குறித்தோ முதல்வர் உள்ளிட்டோர் குறித்தோ எந்தவிதமான தகவலும் கிடைக்கவில்லை.
செப்டெம்பர் 3, 2009. வியாழக்கிழமை. காலை ஒன்பது மணி அளவில் மலை உச்சியில் ஹெலிகாப்டர் ஒன்று தென்பட்டிருப்பதாக விமானப்படை அதிகாரிகள் அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவித்தனர். ஆனால் அது சேதம் அடைந்துள்ளதா அல்லது நல்ல நிலையில் இருக்கிறதா
என்பது குறித்துத் தெரிவிக்கவில்லை. அதேபோல முதல்வர் ரெட்டி உள்ளிட்டோரின் நிலை குறித்தும் எந்தவிதமான தகவலும் இல்லை.
சுமார் பத்தரை மணி அளவில்தான் அந்த அபாயச் செய்தி அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது. பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கின் இல்லத்தில் கூடிய காங்கிரஸ் உயர்மட்டத்தலைவர்கள் குழு நீண்ட விவாதத்துக்குப் பிறகு அறிவிப்பு ஒன்றை வெளியிட்டது.
‘கர்நூல் மாவட்டத்தில் இருந்து கிழக்கே நாற்பது கடல் மைல் உயரத்தில் உள்ள ருத்ரகொண்டா மலைப்பகுதியில் முதல்வர் ரெட்டி உள்ளிட்ட ஐந்து பேரின் சடலங்கள் ராணுவ கமாண்டோக்களால் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஹெலிகாப்டர் பல துண்டுகளாக சிதறிக் கிடந்தன. உடல்கள் கருகிய நிலையில் கிடந்தன. '
மாநில முதல்வர் ஒருவர் மர்மமான முறையில் மாயமாகி மரணமடைந்தது இந்திய வரலாற்றில் முதன்முறை. அதிர்ச்சியூட்டும் இந்தச் செய்தி கூடவே பல சந்தேகங்களையும் கிளப்பியுள்ளது. பொதுவாக வெஸ்ட்லேண்ட் ஹெலிகாப்டரில்தான் முதல்வர் ரெட்டி பயணம் செய்வது வழக்கம். ஆனால் கர்னூலுக்குப் புறப்படும் சமயத்தில் அது தயாராக இல்லை. மாற்று ஏற்பாடாக பெல் 340 ரக ஹெலிகாப்டரில் புறப்பட்டுள்ளார்.
உண்மையில் தொழில்நுட்பக் குறைபாடுகள் காரணமாக அது முதல்வரின் பயன்பாட்டுக்கு அனுமதிக்கப்படாமலேயே இருந்தது. தவிரவும், கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக பறப்பதற்கான உரிமமும் புதுப்பிக்கப்படவில்லை. ஆகவே, அந்த ஹெலிகாப்டரை எதற்காகப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்ற கேள்வி எழுந்துள்ளது. ஆனால் 2010 டிசம்பர் வரை பறப்பதற்கு சான்றிதழ் பெற்றுள்ள ஹெலிகாப்டர்தான் அது என்று விமானத்துறை அவசரமாக அறிவிப்பு வெளியிட்டுள்ளது.
முதல்வர் ரெட்டி சென்ற ஹெலிகாப்டரில் பைலட் மற்றும் இணை பைலட் தவிர ஏழுபேர் பயணம் செய்ய முடியும். ஆனால் இந்தமுறை ஐந்து பேர் மட்டும் சென்றுள்ளனர். முக்கியமான அரசியல் நிகழ்வுக்காக மாநில முதல்வர் செல்லும்போது அவருடைய சக அமைச்சரோ அல்லது எம்.எல்.ஏவோ அல்லது எம்.பியோ உடன் செல்வது வழக்கம். ஆனாலும் வெறும் அரசு அதிகாரிகளோடு முதல்வர் அனுப்பப்பட்டது ஏன்? என்ற கேள்வி முக்கியமானது.
ஹெலிகாப்டர் பல துண்டுகளாக சிதறுவதற்கு என்ன காரணம் என்று கேட்டதற்கு மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப. சிதம்பரம், ‘அதற்கான காரணத்தை ஆய்வு செய்துவருகிறோம். விரைவில் தகவல்கள் கிடைக்கும்' என்று கூறியிருக்கிறார். இந்த இடத்தில்தான் நக்சலைட்டுகள் தொடர்பான சந்தேகம் எழுந்துள்ளது.
ஆட்சிக்கு வந்த புதிதில் நக்சலைட்டுகளுடனான பேச்சுவார்த்தைகள் தோல்வியடைந்த பிறகு நக்சலைட்டுகளைக் கண்டதும் சுட உத்தரவு பிறப்பித்தார். அவர்கள் மீது கடுமையான நடவடிக்கைகளுக்கு உத்தரவிட்டார். இதனால் ரெட்டி மீது நக்சலைட்டுகளின் ஆத்திரம் அடைந்து இருந்தனர் என்றும் சில ஆந்திர ஊடகங்கள் அடிக்கடி செய்தி வெளியிட்டுக் கொண்டிருந்தன. மேலும், தங்களுடைய ஹிட் லிஸ்டில் ரெட்டியின் பெயரையும் இடம்பெறச் செய்துள்ளனர் என்றும் கூறியிருந்தன.
அந்தச் செய்திகளை அடிப்படையாக வைத்து, ‘வானத்தில் சென்ற ஹெலிகாப்டரை நக்சலைட்டுகள் சுட்டு வீழ்த்தியிருக்கலாம் என்றும் தேவையற்ற சர்ச்சைகள் எழுவதைத் தவிர்க்க அரசு அந்தச் செய்தியை மறைத்திருக்கக்கூடும்' என்றும் சில சந்தேகங்கள் ஆந்திராவில் உலா வருகின்றன. ஆனால் ஹெலிகாப்டரை சுட்டுவீழ்த்தும் அளவுக்கு சக்தி கொண்ட ஆயுதங்கள் எதுவும் நக்சலைட்டுகள் வசம் இல்லை என்று மறுப்பு தெரிவித்திருக்கிறார் தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் எம்.கே. நாராயணன்.
உடலை மீட்டெடுக்கவே இருபத்துமூன்று மணி நேரங்கள் தேவைப்பட்டுள்ளன. அதன் பின்னால் புதைந்திருக்கும் உண்மைகளை மீட்டெடுக்க இன்னும் கொஞ்சம் காத்திருப்பதைத் தவிர வேறு வழியில்லை, இப்போதைக்கு!
(குமுதம் ரிப்போர்ட்டர் இதழில் நான் எழுதிய கட்டுரை)
வருத்தங்களைக் காட்டிலும் சந்தேகங்களே அதிகமாக இருக்கின்றன. ஹெலிகாப்டரில் இருந்து சிக்னல்கள் வருவது நின்றுபோய் ஏறக்குறைய இருபத்திமூன்று மணி நேர மெகா தேடுதல் வேட்டைக்குப் பிறகு ஆந்திர முதல்வர் ராஜசேகர ரெட்டியின் உடலை மீட்டெடுத்துள்ளது இந்திய ராணுவம். கூடவே, அவருடன் பயணம் செய்த பைலட்டுகள் உள்ளிட்ட நால்வரின் உடல்களும். பேரிழப்பு என்பதில் சந்தேகமே இல்லை. ஆந்திரமக்களுக்கு. ரெட்டி குடும்பத்துக்கு. முக்கியமாக, காங்கிரஸ் கட்சிக்கு.
ஆந்திராவுக்காக நிறைய கனவுகளை சுமந்து கொண்டிருந்த மனிதர் அவர். மாநிலத்தில் இருக்கும் எல்லா பிரச்னைகளையும் ஒவ்வொன்றாகத் தீர்க்கவேண்டும். குறிப்பாக, தெலுங்கானா மற்றும் நக்சலைட்டுகள் பிரச்னைகளைத் துடைத்தெறியவேண்டும் என்பது அவருடைய திட்டம். ஆட்சிக்கு வந்ததும் நக்சலைட்டுகளை அழைத்துப் பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார். பலன் ஒன்றும் பெரிதாகக் கிட்டவில்லை. இருந்தும் தொடர் முயற்சியில் ஈடுபட்டார்.
மக்கள் நலத்திட்டங்களில் ரெட்டிக்கு நாட்டம் அதிகம். இரண்டு ரூபாய்க்கு ஒரு கிலோ அரிசி, மருத்துவக் காப்பீட்டுத் திட்டம் உள்ளிட்ட பல திட்டங்களே அவரைத் தொடர் வெற்றியாளராக வைத்திருந்தன. நான் அறிவிக்கும் திட்டங்கள் கிராமங்களுக்கு முறையாகச் செல்கின்றனவா என்று ஆய்வுசெய்யப் போகிறேன் என்று சொன்னவர், செப்டெம்பர் 2, 2009 புதன்கிழமை அன்று நிகழ்ச்சி ஒன்றில் கலந்துகொள்வதற்காக கர்நூலுக்குப் புறப்படுவதற்கு முன்னால், ‘வறட்சி நிவாரணம் குறித்து ஆய்வு செய்வதற்காக இனி ஒவ்வொரு கிராமத்துக்கும் பயணம் செல்ல இருக்கிறேன்.' என்று பத்திரிகையாளர்களிடம் சொல்லிவிட்டுத்தான் ஹெலிகாப்டரில் ஏறினார்.
காலை எட்டு முப்பத்தைந்துக்கு பெல் 430 ரக ஹெலிகாப்டரில் புறப்பட்ட முதல்வர் ரெட்டியுடன் அவருடைய முதன்மை செயலாளர் சுப்ரமணியம் மற்றும் தலைமை பாதுகாப்பு அதிகாரி வெஸ்லி ஆகியோரும் இருந்தனர். க்ரூப் கேப்டன் எஸ்.கே. பாட்டியா மற்றும் கேப்டன் எம்.எஸ். ரெட்டி ஆகிய பைலட்டுளைக் கொண்ட அந்த ஹெலிகாப்டர் புறப்பட்ட ஒருமணி நேரம் வரை ஹைதரபாத்தில் இருக்கும் பெகும்பேட் விமான நிலையத்துக்கு சிக்னல்கள் அனுப்பிக் கொண்டிருந்தது.
திடுமென 9.45க்கு சிக்னல்கள் தடைபட்டன. என்ன ஆயிற்று? விமான நிலைய அதிகாரிகள் மத்தியில் சந்தேகம் எழுந்தது. கூர்ந்து கவனிக்கத் தொடங்கினர். பத்தே முக்காலுக்கு சித்தூரில் இறங்கவேண்டிய ஹெலிகாப்டர் வந்து சேராததால் அங்கிருந்த அரசு அதிகாரிகள் விமான நிலையத்தைத் தொடர்பு கொண்டு விஷயத்தைக் கூறினர். வயர்லெஸ், மொபைல், சேட்டிலைட் மொபைல் என்று அத்தனை வாய்ப்புகளையும் பயன்படுத்தி முதலமைச்சர் மற்றும் அவருடன் சென்றவர்களைத் தொடர்புகொள்ள முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. எல்லாவற்றிலும் தோல்வியே மிஞ்சியது.
புறப்பட்டு ஒரு மணி நேரமே ஆகியிருந்தால் அநேகமாக ஹெலிகாப்டர் கர்னூல் மாவட்டத்துக்கு அருகே சென்று கொண்டிருக்கலாம் என்று கருதிய அதிகாரிகள், பனிமூட்டம் மற்றும் மழை காரணமாக தகவல் தொடர்புக்கான இணைப்புகள் துண்டிக்கப்பட்டிருக்கக்கூடும் என்று நினைத்தனர். நேரம் செல்லச் செல்ல அதிகாரிகளுக்கு இருந்த பதற்றம், பயமாக உருவெடுத்தது.
ஒருவேளை மோசமான தட்பவெப்ப சூழ்நிலை காரணமாக மேற்கொண்டு செல்ல முடியாமல் அருகில் இருக்கும் ஏதேனும் ஒரு பகுதியில் தரையிறங்கி இருக்கக்கூடும் என்று நம்பிய அதிகாரிகள், அதையே செய்தியாளர்களிடம் தெரிவித்தனர். அவ்வளவுதான். மறுநொடியே செய்திக்கு பரபரப்பு சாயம் பூசப்பட்டது.
ஹெலிகாப்டர் தரையிறங்கியிருக்கலாம் என்று கருதப்படும் அடர்ந்த வனப்பகுதி நக்சலைட்டுகள் செல்வாக்குள்ள பகுதி. ஆகவே, ஹெலிகாப்டரில் இருந்த முதல்வர் உள்ளிட்ட அதிகாரிகள் நக்சலைட்டுகளின் பிடியில் சிக்கியிருக்கக்கூடும் என்று ஆளாளுக்குப் பேசத் தொடங்கினர். குறிப்பாக, ஆங்கில ஊடகங்கள் இந்தக் கருத்துக்கு அதிக அழுத்தம் கொடுக்கத் தொடங்கின.
உடனடியாக பெங்களூரு மற்றும் ஹைதராபாத்தில் இருந்து நான்கு ராணுவ ஹெலிகாப்டர்கள் கொண்டுவரப்பட்டு, நல்லேமல்லா வனப்பகுதிக்கு மேலே தேடுதல் வேட்டையில் ஈடுபட்டன. விஷயத்தின் வீரியம் கருதி மத்திய அரசும் களத்தில் இறங்கியது. இந்திய வான்படைக்குச் சொந்தமான நான்கு ஹெலிகாப்டர்கள் வரவழைக்கப்பட்டு தேடுதல் வேட்டையில் இறங்கின. குறைந்த உயரமே பறக்கக்கூடிய ஹெலிகாப்டர்கள் கூடுதலாக வரவழைக்கப்பட்டன.
இரவு நெருங்க நெருங்க மழை அதிகரித்தது. விளைவு, தேடுதல் பணியில் லேசான சுணக்கம் ஏற்பட்டது. டெல்லியில் இருந்து பிரதமர் அலுவலகம், சோனியா காந்தி அலுவலகம், காங்கிரஸ் தலைமையகம் என்று எல்லா முனைகளில் இருந்தும் நெருக்குதல்கள் வரத்தொடங்கின. இதனையடுத்து ஏழாயிரம் ராணுவ வீரர்கள் சக்தி வாய்ந்த விளக்குகளின் துணையுடன் கால்நடையாகவே தேடும் பணியில் ஈடுபட்டனர். அவர்களுக்கு கிராம மக்களும் மலைவாழ் மக்களும் முன்னாள் நக்சலைட் போராளிளும் வழிகாட்டும் பணியில் ஈடுபட்டனர்.
இந்திய வானியல் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் உதவியுடன் நல்லமல்லா காட்டுப் பகுதியை செயற்கைக்கோள் கொண்டு புகைப்படம் எடுக்கும் பணிகள் தொடங்கின. நாற்பதுக்கும் மேற்பட்ட புகைப்படங்கள் எடுக்கப்பட்டபோதும் எதுவுமே பலனளிக்கவில்லை. மோசமான தட்பவெப்பம் காரணமாக படங்களில் தெளிவில்லை. காணாமல் போய் கிட்டத்தட்ட 24 மணி நேரம் வரை ஹெலிகாப்டர் குறித்தோ முதல்வர் உள்ளிட்டோர் குறித்தோ எந்தவிதமான தகவலும் கிடைக்கவில்லை.
செப்டெம்பர் 3, 2009. வியாழக்கிழமை. காலை ஒன்பது மணி அளவில் மலை உச்சியில் ஹெலிகாப்டர் ஒன்று தென்பட்டிருப்பதாக விமானப்படை அதிகாரிகள் அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவித்தனர். ஆனால் அது சேதம் அடைந்துள்ளதா அல்லது நல்ல நிலையில் இருக்கிறதா
என்பது குறித்துத் தெரிவிக்கவில்லை. அதேபோல முதல்வர் ரெட்டி உள்ளிட்டோரின் நிலை குறித்தும் எந்தவிதமான தகவலும் இல்லை.
சுமார் பத்தரை மணி அளவில்தான் அந்த அபாயச் செய்தி அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது. பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கின் இல்லத்தில் கூடிய காங்கிரஸ் உயர்மட்டத்தலைவர்கள் குழு நீண்ட விவாதத்துக்குப் பிறகு அறிவிப்பு ஒன்றை வெளியிட்டது.
‘கர்நூல் மாவட்டத்தில் இருந்து கிழக்கே நாற்பது கடல் மைல் உயரத்தில் உள்ள ருத்ரகொண்டா மலைப்பகுதியில் முதல்வர் ரெட்டி உள்ளிட்ட ஐந்து பேரின் சடலங்கள் ராணுவ கமாண்டோக்களால் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன. ஹெலிகாப்டர் பல துண்டுகளாக சிதறிக் கிடந்தன. உடல்கள் கருகிய நிலையில் கிடந்தன. '
மாநில முதல்வர் ஒருவர் மர்மமான முறையில் மாயமாகி மரணமடைந்தது இந்திய வரலாற்றில் முதன்முறை. அதிர்ச்சியூட்டும் இந்தச் செய்தி கூடவே பல சந்தேகங்களையும் கிளப்பியுள்ளது. பொதுவாக வெஸ்ட்லேண்ட் ஹெலிகாப்டரில்தான் முதல்வர் ரெட்டி பயணம் செய்வது வழக்கம். ஆனால் கர்னூலுக்குப் புறப்படும் சமயத்தில் அது தயாராக இல்லை. மாற்று ஏற்பாடாக பெல் 340 ரக ஹெலிகாப்டரில் புறப்பட்டுள்ளார்.
உண்மையில் தொழில்நுட்பக் குறைபாடுகள் காரணமாக அது முதல்வரின் பயன்பாட்டுக்கு அனுமதிக்கப்படாமலேயே இருந்தது. தவிரவும், கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக பறப்பதற்கான உரிமமும் புதுப்பிக்கப்படவில்லை. ஆகவே, அந்த ஹெலிகாப்டரை எதற்காகப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்ற கேள்வி எழுந்துள்ளது. ஆனால் 2010 டிசம்பர் வரை பறப்பதற்கு சான்றிதழ் பெற்றுள்ள ஹெலிகாப்டர்தான் அது என்று விமானத்துறை அவசரமாக அறிவிப்பு வெளியிட்டுள்ளது.
முதல்வர் ரெட்டி சென்ற ஹெலிகாப்டரில் பைலட் மற்றும் இணை பைலட் தவிர ஏழுபேர் பயணம் செய்ய முடியும். ஆனால் இந்தமுறை ஐந்து பேர் மட்டும் சென்றுள்ளனர். முக்கியமான அரசியல் நிகழ்வுக்காக மாநில முதல்வர் செல்லும்போது அவருடைய சக அமைச்சரோ அல்லது எம்.எல்.ஏவோ அல்லது எம்.பியோ உடன் செல்வது வழக்கம். ஆனாலும் வெறும் அரசு அதிகாரிகளோடு முதல்வர் அனுப்பப்பட்டது ஏன்? என்ற கேள்வி முக்கியமானது.
ஹெலிகாப்டர் பல துண்டுகளாக சிதறுவதற்கு என்ன காரணம் என்று கேட்டதற்கு மத்திய உள்துறை அமைச்சர் ப. சிதம்பரம், ‘அதற்கான காரணத்தை ஆய்வு செய்துவருகிறோம். விரைவில் தகவல்கள் கிடைக்கும்' என்று கூறியிருக்கிறார். இந்த இடத்தில்தான் நக்சலைட்டுகள் தொடர்பான சந்தேகம் எழுந்துள்ளது.
ஆட்சிக்கு வந்த புதிதில் நக்சலைட்டுகளுடனான பேச்சுவார்த்தைகள் தோல்வியடைந்த பிறகு நக்சலைட்டுகளைக் கண்டதும் சுட உத்தரவு பிறப்பித்தார். அவர்கள் மீது கடுமையான நடவடிக்கைகளுக்கு உத்தரவிட்டார். இதனால் ரெட்டி மீது நக்சலைட்டுகளின் ஆத்திரம் அடைந்து இருந்தனர் என்றும் சில ஆந்திர ஊடகங்கள் அடிக்கடி செய்தி வெளியிட்டுக் கொண்டிருந்தன. மேலும், தங்களுடைய ஹிட் லிஸ்டில் ரெட்டியின் பெயரையும் இடம்பெறச் செய்துள்ளனர் என்றும் கூறியிருந்தன.
அந்தச் செய்திகளை அடிப்படையாக வைத்து, ‘வானத்தில் சென்ற ஹெலிகாப்டரை நக்சலைட்டுகள் சுட்டு வீழ்த்தியிருக்கலாம் என்றும் தேவையற்ற சர்ச்சைகள் எழுவதைத் தவிர்க்க அரசு அந்தச் செய்தியை மறைத்திருக்கக்கூடும்' என்றும் சில சந்தேகங்கள் ஆந்திராவில் உலா வருகின்றன. ஆனால் ஹெலிகாப்டரை சுட்டுவீழ்த்தும் அளவுக்கு சக்தி கொண்ட ஆயுதங்கள் எதுவும் நக்சலைட்டுகள் வசம் இல்லை என்று மறுப்பு தெரிவித்திருக்கிறார் தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் எம்.கே. நாராயணன்.
உடலை மீட்டெடுக்கவே இருபத்துமூன்று மணி நேரங்கள் தேவைப்பட்டுள்ளன. அதன் பின்னால் புதைந்திருக்கும் உண்மைகளை மீட்டெடுக்க இன்னும் கொஞ்சம் காத்திருப்பதைத் தவிர வேறு வழியில்லை, இப்போதைக்கு!
(குமுதம் ரிப்போர்ட்டர் இதழில் நான் எழுதிய கட்டுரை)
Labels:
அரசியல்,
ஆந்திரா,
ஒய்.எஸ்.ஆர்,
ராஜசேகர ரெட்டி,
விபத்து
Friday, September 4, 2009
டெல்லிக்குப் போன சிறுத்தை!
கடந்த பத்து வருடங்களில் உங்களால் இரண்டு எம்.எல்.ஏக்களை மட்டுமே பெற முடிந்திருக்கிறது. இந்த வளர்ச்சி போதுமானதா?
நாங்கள் அங்குலம் அங்குலமாக வளர்ந்தாலும் அழுத்தந்திருத்தமாக வளர்ந்துகொண்டு இருக்கிறோம். தனித்தன்மையை இழக்காமல் வளர்ந்துவருகிறோம். சென்றமுறை திமுகவின் சின்னத்தில் வெற்றிபெற்றதால் அந்தக் கட்சியின் கடைசி உறுப்பினராக நான் செயல்பட முடிந்ததே தவிர, எங்களுடைய உணர்வுகளை சுதந்தரமாக வெளிப்படுத்த முடியவில்லை. ஆனால் இந்தமுறை சுயேட்சை சின்னத்தில் வெற்றிபெற்றுள்ளதால் எங்களுடைய சுதந்தரத்தில் யாரும் தலையிட முடியாது. ஆகவே, இது படிப்படியான வளர்ச்சி!
விடுதலைச் சிறுத்தைகள் இயக்கத்தின் பொதுச்செயலாளர் தொல்.திருமாவளவன் கல்கி இதழுக்காக எனக்கு அளித்த பேட்டியில் சொன்னது. தற்போது மினிமேக்ஸ் வெளியீடாக கட்சிகளின் கதை வரிசையில் ஒன்பதாவது புத்தகமாக “விடுதலைச் சிறுத்தைகள்' வெளியாகியுள்ளது. நூலாசிரியர் விழுப்புரத்தைச் சேர்ந்த ஜோதி நரசிம்மன்.
தலித் பேந்தர் இயக்கமாகத் தொடங்கியது முதல் சமீபத்திய நாடாளுமன்றத் தேர்தல் வெற்றி வரை இந்த நூலில் சுருக்கமாகப் பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளது.
புத்தகத்தை இணையத்தில் வாங்க
Labels:
அரசியல்,
கட்சிகளின் கதை,
திருமாவளவன்,
விடுதலை சிறுத்தைகள்
Friday, August 28, 2009
நாதுராம் விநாயக் கோட்ஸே!
இந்துத்துவ அரசியல் மீது கோட்ஸேவுக்கு ஈர்ப்பு ஏற்பட என்ன காரணம்?
இறை பக்தியும் தேச பக்தியும் கொண்ட கோட்ஸே துப்பாக்கியைத் தூக்கியது ஏன்?
காந்தி மீதான விரோதப்போக்குக்கு அடிப்படைக் காரணம் என்ன?
காந்தி கொலையை கோட்ஸே திட்டமிட்டதும் செயல்படுத்தியதும் எப்படி?
நாதுராம் விநாயக் கோட்ஸேவின் வாழ்க்கை வரலாறை சுருக்கமான முறையில் அறிமுகம் செய்துவைக்கிறது மினிமேக்ஸ் வெளியீடாக வந்துள்ள இந்தப் புத்தகம். வாங்குவதற்கு இங்கே செல்லவும்.
Thursday, June 4, 2009
விறுவிறுக்க வைக்கும் வடகொரியா!
ஆர். முத்துக்குமார்
அமெரிக்காவுக்கு இரண்டாவது முறையாக அதிர்ச்சி வைத்தியம் கொடுத்திருக்கிறது வட கொரியா. கடந்தமுறை பயன்படுத்திய அதே டெக்னிக். அணுகுண்டு. மே 25, 2009அன்று வட கொரியா நடத்திய அணுகுண்டுச் சோதனை அமெரிக்காவை மட்டுமல்ல, அணு ஆயுத நாடுகளான ரஷ்யா, இங்கிலாந்து, ஃப்ரான்ஸ், சீனா, இந்தியா, பாகிஸ்தான் உள்ளிட்ட நாடுகள் அனைத்துயுமே அதிர்ச்சியில் உறைய வைத்துள்ளது.
நானும் ஒரு வல்லரசு என்று பெருமிதம் பொங்கச் சொல்லிக்கொள்வதில் எல்லா வளரும் நாடுகளுக்குமே ஆர்வம் அதிகம். ஒரு நாடு அந்தஸ்து என்ற கோணத்தில் பார்க்கும். இன்னொரு நாடு எதிரிகளுக்கு விடும் மிரட்டலாகப் பார்க்கும். இன்னொரு நாடு தற்காப்பு என்ற அளவில் பார்க்கும். வட கொரியாவுக்கும் அந்த ஆசை உண்டு. தப்புப்தப்பு. அவர்களுக்கு அது ஒரு கனவு.
உண்மையில் இந்தியா, பாகிஸ்தான் நாடுகளுக்கு முன்பிருந்தே அணுஆயுத தயாரிப்பு முயற்சியில் வடகொரியா இறங்கிய தேசம். ஆனால் அது அத்தனை சுலபத்தில் கைக்கூடி வரவில்லை. காரணம், கிட்டத்தட்ட நாற்பதாண்டு காலமாகத் தொடர் முயற்சியில் ஈடுபட்டு வந்த வட கொரியாவுக்கு வெற்றி கிடைத்தது 2006ல்தான்.
தொழில்நுட்பம் தயார். ஆள்கள் தயார். இடம் தயார். வட கொரியாவின் வடக்கு பகுதியில் சீன எல்லையை ஒட்டி அமைந்துள்ள கில்ஜூ நகருக்கு அருகே உள்ள ஹவதேரி என்ற இடம். எல்லாம் தயார். சோதனை மட்டும்தான் பாக்கி. நவம்பர் 2006ல் அணுகுண்டுச் சோதனை நடத்தப்பட்டது. பூமிக்கு அடியில் வைத்து நடத்தப்பட்ட அணு குண்டு சோதனை, அணு ஆயுதம் வைத்திருக்கும் நாடுகளை மட்டுமல்ல, வடகொரியாவின் அண்டை நாடுகள் அனைத்தையும் வியர்த்து விறுவிறுக்க வைத்துவிட்டது.
வானத்துக்கும் பூமிக்குமாகக் குதிக்கத் தொடங்கிவிட்டது அமெரிக்கா. யாரைக் கேட்டு சோதனை செய்தீர்கள்? எத்தனை தைரியம் உங்களுக்கு? அணு ஆயுதப் பரவல் தடை ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்து போட்டது மறந்துவிட்டதா?. அமெரிக்காவின் வழியில் இந்தியா உள்ளிட்ட பல தேசங்களும் வட கொரியாவை நிற்கவைத்துக் கேள்வி கேட்டன.
எல்லோரும் பதறியடித்துக் கேள்விகேட்டபோது, ‘நுறு சதவீத உள்நாட்டு தொழில்நுட்பத்தின் உதவியுடன் நடத்தப்பட்டது இந்த அணுகுண்டுச் சோதனை. கொரிய தீபகற்க பகுதி மற்றும் அதனைச் சுற்றியுள்ள பகுதியில் அமைதியை நிலை நாட்டவே இது நடத்தப்பட்டுள்ளது' என்று நிறுத்தி நிதானமாக விளக்கம் கொடுத்தது வடகொரியா.
தக்க பாடம் புகட்டியாகவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தது அமெரிக்கா. ஆகட்டும் என்று தலையசைந்தது ஐக்கிய நாடுகளின் பாதுகாப்பு கவுன்சில். உடனடியாக வட கொரியா மீது பொருளாதாரத் தடை விதிக்கப்பட்டது. அதற்கு வட கொரியா மற்றும் தங்களைத் தவிர வேறு யாரும் அணுகுண்டு தயாரிக்கக்கூடாது என்று நினைக்கும் அத்தனை நாடுகளும் ஆமாம் சாமி போட்டன. தவிரவும், இனி எந்தவித அணு ஆயுதச் சோதனைகளையும் வட கொரியா செய்யக்கூடாது என்று கெடுபிடிகள் போடப்பட்டன.
பொருளாதாரத் தடைகள் விதிக்கப்பட்டால் நாடு மோசமான நிலைக்குச் சென்றுவிடும் என்பதால் இனி வடகொரியா அடக்கி வாசிக்கும் என்பதுதான் சம்பந்தப்பட்ட நாடுகளின் கணிப்பு. ஆனால் நான் எதற்கும் துணிந்தவன் என்ற சொல்லும் வகையில் மீண்டும் அணுகுண்டு சோதனை நடத்தி பரபரப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது வடகொரியா.
பூமிக்கடியில் நடத்தப்பட்ட இந்த அணுகுண்டு சோதனையின்போதுன் ரிக்டர் அளவுகோலில் 4.5 அளவுக்கு பூகம்ப அதிர்வை உணர்ந்ததாக அறிவித்தது வடகொரிய வானிலை மையம். கடந்த 2006 சோதனை நடத்தப்பட்ட அணுகுண்டைக் காட்டிலும் இது வீரியமிக்கது என்று அறிவித்துள்ளது வடகொரியா. ஆனால் சோதனை நடத்தப்பட்ட இடம் பற்றி எந்தவித தகவலும் அதிகாரப்பூர்வமாக வெளியிடப்படவில்லை.
உண்மையில் கடந்த ஏப்ரல் மாதத்திலேயே ராக்கெட் சோதனை நிகழ்த்தியது வட கொரியா. அடுத்து அணுகுண்டு சோதனை நடத்தப்போகிறோம் என்பதற்கான முன்னறிவிப்பாக அமைந்தது. ராக்கெட் சோதனை பெயரில் அணுகுண்டு ஏவுகணைகளை சோதனை செய்து பார்க்கிறது என்று குற்றம்சாட்டின மற்ற நாடுகள். தவிரவும், அணுகுண்டுச் சோதனைக்கு எதிர்ப்பும் விதித்தன.
எதிர்ப்புகளைப் பற்றி வட கொரியா துளியும் அலட்டிக்கொள்ளவில்லை. என் பணி அணுச்சோதனைந் நடத்துவதே என்று சொல்லிவிட்டு அணுகுண்டு சோதனை நிகழ்த்திய வடகொரியா, அதற்கு அடுத்த மூன்று நாள்களும் குறைந்த தூரம் செல்லக்கூடிய ஏவுகணைகளை சோதனை செய்தது. பார்த்தீர்களா? நாங்கள் சொன்னது நடந்துவிட்டது. இதற்குத்தான் கடிவாளம் போடவேண்டும் என்று சொன்னோம் என்று அதிர்ச்சியை மறைத்துக்கொண்டு பேசின அணுஆயுத நாடுகள்.
ஈரான், பாகிஸ்தான் போன்ற நாடுகளுக்கு ஏவுகணை தயாரிப்பு உத்திகளை விற்றிருக்கும் வட கொரியா, அடுத்து சிரியா, ஏமன். லிபியா, எகிப்து ஆகிய நாடுகளுக்கும் விற்றுள்ளது என்பது அமெரிக்காவின் பகிரங்கக் குற்றச்சாட்டு. இதன்மூலம் சம்பந்தப்பட்ட நாடுகள் இருக்கும் பிராந்தியத்துக்கு பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தல்கள் எழுந்துள்ளது என்று அலறுகின்றன மற்ற நாடுகள்.
அண்டை நாடுகளின் பாதுகாப்புக்கு அச்சுறுத்தலாக அமைந்த அணுகுண்டு சோதனை என்பது இந்தியாவின் கவலை. ஆனால் சர்வதேச நாடுகளுக்கு நேரடியாக சவால்விடும் வகையில் இருக்கிறது இந்த அணுகுண்டுச் சோதானை என்று கூறியுள்ள அமெரிக்க அதிபர் பராக் ஒபாமா, வட கொரியாவுக்கு ஆயுதம் ஏற்றிவரும் கப்பல்களை தடுத்து நிறுத்துவோம் என்று கூறியுள்ளார். அப்படித் தடுக்கும் பட்சத்தல் நாங்கள் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருக்க மாட்டோம். தாக்குதல் நிச்சயம் என்று கூறியிருக்கிறது வடகொரியா!
அமெரிக்காவுக்கு இரண்டாவது முறையாக அதிர்ச்சி வைத்தியம் கொடுத்திருக்கிறது வட கொரியா. கடந்தமுறை பயன்படுத்திய அதே டெக்னிக். அணுகுண்டு. மே 25, 2009அன்று வட கொரியா நடத்திய அணுகுண்டுச் சோதனை அமெரிக்காவை மட்டுமல்ல, அணு ஆயுத நாடுகளான ரஷ்யா, இங்கிலாந்து, ஃப்ரான்ஸ், சீனா, இந்தியா, பாகிஸ்தான் உள்ளிட்ட நாடுகள் அனைத்துயுமே அதிர்ச்சியில் உறைய வைத்துள்ளது.
நானும் ஒரு வல்லரசு என்று பெருமிதம் பொங்கச் சொல்லிக்கொள்வதில் எல்லா வளரும் நாடுகளுக்குமே ஆர்வம் அதிகம். ஒரு நாடு அந்தஸ்து என்ற கோணத்தில் பார்க்கும். இன்னொரு நாடு எதிரிகளுக்கு விடும் மிரட்டலாகப் பார்க்கும். இன்னொரு நாடு தற்காப்பு என்ற அளவில் பார்க்கும். வட கொரியாவுக்கும் அந்த ஆசை உண்டு. தப்புப்தப்பு. அவர்களுக்கு அது ஒரு கனவு.
உண்மையில் இந்தியா, பாகிஸ்தான் நாடுகளுக்கு முன்பிருந்தே அணுஆயுத தயாரிப்பு முயற்சியில் வடகொரியா இறங்கிய தேசம். ஆனால் அது அத்தனை சுலபத்தில் கைக்கூடி வரவில்லை. காரணம், கிட்டத்தட்ட நாற்பதாண்டு காலமாகத் தொடர் முயற்சியில் ஈடுபட்டு வந்த வட கொரியாவுக்கு வெற்றி கிடைத்தது 2006ல்தான்.
தொழில்நுட்பம் தயார். ஆள்கள் தயார். இடம் தயார். வட கொரியாவின் வடக்கு பகுதியில் சீன எல்லையை ஒட்டி அமைந்துள்ள கில்ஜூ நகருக்கு அருகே உள்ள ஹவதேரி என்ற இடம். எல்லாம் தயார். சோதனை மட்டும்தான் பாக்கி. நவம்பர் 2006ல் அணுகுண்டுச் சோதனை நடத்தப்பட்டது. பூமிக்கு அடியில் வைத்து நடத்தப்பட்ட அணு குண்டு சோதனை, அணு ஆயுதம் வைத்திருக்கும் நாடுகளை மட்டுமல்ல, வடகொரியாவின் அண்டை நாடுகள் அனைத்தையும் வியர்த்து விறுவிறுக்க வைத்துவிட்டது.
வானத்துக்கும் பூமிக்குமாகக் குதிக்கத் தொடங்கிவிட்டது அமெரிக்கா. யாரைக் கேட்டு சோதனை செய்தீர்கள்? எத்தனை தைரியம் உங்களுக்கு? அணு ஆயுதப் பரவல் தடை ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்து போட்டது மறந்துவிட்டதா?. அமெரிக்காவின் வழியில் இந்தியா உள்ளிட்ட பல தேசங்களும் வட கொரியாவை நிற்கவைத்துக் கேள்வி கேட்டன.
எல்லோரும் பதறியடித்துக் கேள்விகேட்டபோது, ‘நுறு சதவீத உள்நாட்டு தொழில்நுட்பத்தின் உதவியுடன் நடத்தப்பட்டது இந்த அணுகுண்டுச் சோதனை. கொரிய தீபகற்க பகுதி மற்றும் அதனைச் சுற்றியுள்ள பகுதியில் அமைதியை நிலை நாட்டவே இது நடத்தப்பட்டுள்ளது' என்று நிறுத்தி நிதானமாக விளக்கம் கொடுத்தது வடகொரியா.
தக்க பாடம் புகட்டியாகவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தது அமெரிக்கா. ஆகட்டும் என்று தலையசைந்தது ஐக்கிய நாடுகளின் பாதுகாப்பு கவுன்சில். உடனடியாக வட கொரியா மீது பொருளாதாரத் தடை விதிக்கப்பட்டது. அதற்கு வட கொரியா மற்றும் தங்களைத் தவிர வேறு யாரும் அணுகுண்டு தயாரிக்கக்கூடாது என்று நினைக்கும் அத்தனை நாடுகளும் ஆமாம் சாமி போட்டன. தவிரவும், இனி எந்தவித அணு ஆயுதச் சோதனைகளையும் வட கொரியா செய்யக்கூடாது என்று கெடுபிடிகள் போடப்பட்டன.
பொருளாதாரத் தடைகள் விதிக்கப்பட்டால் நாடு மோசமான நிலைக்குச் சென்றுவிடும் என்பதால் இனி வடகொரியா அடக்கி வாசிக்கும் என்பதுதான் சம்பந்தப்பட்ட நாடுகளின் கணிப்பு. ஆனால் நான் எதற்கும் துணிந்தவன் என்ற சொல்லும் வகையில் மீண்டும் அணுகுண்டு சோதனை நடத்தி பரபரப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது வடகொரியா.
பூமிக்கடியில் நடத்தப்பட்ட இந்த அணுகுண்டு சோதனையின்போதுன் ரிக்டர் அளவுகோலில் 4.5 அளவுக்கு பூகம்ப அதிர்வை உணர்ந்ததாக அறிவித்தது வடகொரிய வானிலை மையம். கடந்த 2006 சோதனை நடத்தப்பட்ட அணுகுண்டைக் காட்டிலும் இது வீரியமிக்கது என்று அறிவித்துள்ளது வடகொரியா. ஆனால் சோதனை நடத்தப்பட்ட இடம் பற்றி எந்தவித தகவலும் அதிகாரப்பூர்வமாக வெளியிடப்படவில்லை.
உண்மையில் கடந்த ஏப்ரல் மாதத்திலேயே ராக்கெட் சோதனை நிகழ்த்தியது வட கொரியா. அடுத்து அணுகுண்டு சோதனை நடத்தப்போகிறோம் என்பதற்கான முன்னறிவிப்பாக அமைந்தது. ராக்கெட் சோதனை பெயரில் அணுகுண்டு ஏவுகணைகளை சோதனை செய்து பார்க்கிறது என்று குற்றம்சாட்டின மற்ற நாடுகள். தவிரவும், அணுகுண்டுச் சோதனைக்கு எதிர்ப்பும் விதித்தன.
எதிர்ப்புகளைப் பற்றி வட கொரியா துளியும் அலட்டிக்கொள்ளவில்லை. என் பணி அணுச்சோதனைந் நடத்துவதே என்று சொல்லிவிட்டு அணுகுண்டு சோதனை நிகழ்த்திய வடகொரியா, அதற்கு அடுத்த மூன்று நாள்களும் குறைந்த தூரம் செல்லக்கூடிய ஏவுகணைகளை சோதனை செய்தது. பார்த்தீர்களா? நாங்கள் சொன்னது நடந்துவிட்டது. இதற்குத்தான் கடிவாளம் போடவேண்டும் என்று சொன்னோம் என்று அதிர்ச்சியை மறைத்துக்கொண்டு பேசின அணுஆயுத நாடுகள்.
ஈரான், பாகிஸ்தான் போன்ற நாடுகளுக்கு ஏவுகணை தயாரிப்பு உத்திகளை விற்றிருக்கும் வட கொரியா, அடுத்து சிரியா, ஏமன். லிபியா, எகிப்து ஆகிய நாடுகளுக்கும் விற்றுள்ளது என்பது அமெரிக்காவின் பகிரங்கக் குற்றச்சாட்டு. இதன்மூலம் சம்பந்தப்பட்ட நாடுகள் இருக்கும் பிராந்தியத்துக்கு பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தல்கள் எழுந்துள்ளது என்று அலறுகின்றன மற்ற நாடுகள்.
அண்டை நாடுகளின் பாதுகாப்புக்கு அச்சுறுத்தலாக அமைந்த அணுகுண்டு சோதனை என்பது இந்தியாவின் கவலை. ஆனால் சர்வதேச நாடுகளுக்கு நேரடியாக சவால்விடும் வகையில் இருக்கிறது இந்த அணுகுண்டுச் சோதானை என்று கூறியுள்ள அமெரிக்க அதிபர் பராக் ஒபாமா, வட கொரியாவுக்கு ஆயுதம் ஏற்றிவரும் கப்பல்களை தடுத்து நிறுத்துவோம் என்று கூறியுள்ளார். அப்படித் தடுக்கும் பட்சத்தல் நாங்கள் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருக்க மாட்டோம். தாக்குதல் நிச்சயம் என்று கூறியிருக்கிறது வடகொரியா!
Tuesday, April 21, 2009
பிரதமர் பிரகாஷ் காரத்?!
ஆர். முத்துக்குமார்
சரித்திரத் தவறு என்று இன்னமும் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள் இடதுசாரிகள். 1996ல் பிரதமர் பதவியை ஏற்காமல் விட்டது அவர்களுக்குள் இன்னமும் நீருபூத்த நெருப்பாகவே இருக்கிறது. 1996 நாடாளுமன்றத் தேர்தல் முடிவுகள் விநோதமாக இருந்தன. காங்கிரஸ் கட்சிக்குப் பெரும்பான்மை கிடைக்கவில்லை. பாஜகவுக்கும் கிடைக்கவில்லை. எஞ்சியிருந்தவை இடது சாரிகள், ஜனதா தளம் மற்றும் சில பிராந்தியக் கட்சிகள். காங்கிரஸ், பாஜக அல்லாத ஒரு அணியை உருவாக்கும் பணியில் இடதுசாரிகளும் ஜனதா தளத்தினரும் இறங்கினார்கள்.
ஜனதா தளம். சி.பி.எம், சி.பி.ஐ, சமாஜ்வாதி, தெலுங்கு தேசம், தி.மு.க, த.மா.கா, ஃபார்வர்டு ப்ளாக், அசாம் கன பரிஷத் எல்லோருமாகச் சேர்ந்து ஐக்கிய மொத்தம் 13 கட்சிகள் கொண்ட ஐக்கிய முன்னணி உருவாக்கினர். மொத்தம் 187 எம்.பிக்கள் தேறியிருந்தனர்.
யாரைப் பிரதமராக்குவது? இடதுசாரிகள் தவிர்த்த அத்தனைபேரும் ஜோதிபாசுவை நோக்கியே கைநீட்டினார்கள். அவரும் தலையசைத்துவிட்டார். சி.பி.எம்மில் இருந்தவர்களுக்கு இதில் உடன்பாடில்லை. உடனடியாக மத்தியக்குழுவில் விவாதிக்கவேண்டும் என்றனர். ஆளுக்கொரு கருத்து. சிலர் எதிர்த்தனர். சிலர் மறுத்தனர். சிலர் வரவேற்றுப் பேசினர். ஒத்தக்கருத்து எட்டிக்கூடப் பார்க்கவில்லை.
மத்திய அரசில் பங்கே தேவையில்லை. வெளியில் இருந்து ஆதரவு கொடுத்தாலே போதுமானது என்று சொல்லிவிட்டது மத்தியக்குழு. உண்மையில் ஹர்கிஷன் சிங் சுர்ஜித்துக்கு ஜோதிபாசுவைப் பிரதமராக்குவதில் விருப்பம் இருந்தது. ஆனாலும் மத்தியக்குழு நிராகரித்துவிட்டதால் ஐக்கிய முன்னணிக்குத் தகவல் கொடுக்கப்பட்டது.
‘வாய்ப்பே இல்லை. நீங்கள்தான் பிரதமர். உங்கள் தலைமையில்தான் ஆட்சி’
திட்டவட்டமாகச் சொல்லிவிட்டார்கள் ஐக்கிய முன்னணி நிர்வாகிகள். தர்ம சங்கடத்தில் நெளிந்த சி.பி.எம் வேறு வழியில்லாமல் மீண்டும் மத்தியக்குழுவைக் கூட்டியது. வாதம். பிரதிவாதம். நீண்ட நெடிய இழுவைப்பிறகு அதே பல்லவி. புதிய ராகத்தில்.
‘காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற அரசு அமைக்கப்படவேண்டும் என்பதுதான் எங்கள் இலக்கு. அந்த அரசுக்கு வெளியில் இருந்து ஆதரவு கொடுப்பதே போதுமானது என்று கட்சியின் மத்தியக்குழு கருதுகிறது’
வேறு வழியில்லாமல் பிரதமர் வேட்டை நடத்தியது ஐக்கிய முன்னணி. மூப்பனார் பெயரைக்கூடப் பரிசீலித்ததாகச் சொல்கிறார்கள். ஆனால் அதிர்ஷ்டம் தேவே கௌடாவுக்கு அடித்தது. பிரதமரானார்.
கிட்டத்தட்ட பதிமூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு சி.பி.எம்க்குப் பிரதமர் ஆசை வந்திருக்கிறது. ஒருவேளை வரும் நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பிரதமர் பதவி சி.பி.எம்முக்குக் கிடைக்கும் பட்சத்தில் அதை ஏற்பதில் ஆட்சேபனை இல்லை என்று கூறியிருக்கிறார் சி.பி.எம்மின் சீதாராம் யெச்சூரி. அத்வானி, மன்மோகன் சிங், மாயாவதி, சரத்பவார், ஜெயலலிதா, பிரகாஷ் காரத்.. அடுத்தது யாருப்பா?
எல்லாம் சரி, ஒருவேளை தோழர் ஒருவர் பிரதமர் ஆகிவிடுகிறார் என்று வைத்துக் கொள்வோம். ‘நீங்கள் குறைந்தபட்ச செயல்திட்டத்தில் இருந்து விலகுகிறீர்கள் என்று இடதுசாரி அரசுக்கு ஆதரவு தருபவர்கள் கேட்கலாமா? ஆதரவு மறுபரிசீலனை போன்ற வார்த்தைகளை அவர்கள் பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்படுவார்களா? ஏனென்றால் சில வார்த்தைகள் அவர்களுக்கென்றே நேர்ந்துவிடப்பட்டவை என்பது போல நடந்து கொள்வார்கள். சரி, அத்தைக்கு மீசை முளைக்கட்டும் பார்க்கலாம்!
சரித்திரத் தவறு என்று இன்னமும் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள் இடதுசாரிகள். 1996ல் பிரதமர் பதவியை ஏற்காமல் விட்டது அவர்களுக்குள் இன்னமும் நீருபூத்த நெருப்பாகவே இருக்கிறது. 1996 நாடாளுமன்றத் தேர்தல் முடிவுகள் விநோதமாக இருந்தன. காங்கிரஸ் கட்சிக்குப் பெரும்பான்மை கிடைக்கவில்லை. பாஜகவுக்கும் கிடைக்கவில்லை. எஞ்சியிருந்தவை இடது சாரிகள், ஜனதா தளம் மற்றும் சில பிராந்தியக் கட்சிகள். காங்கிரஸ், பாஜக அல்லாத ஒரு அணியை உருவாக்கும் பணியில் இடதுசாரிகளும் ஜனதா தளத்தினரும் இறங்கினார்கள்.
ஜனதா தளம். சி.பி.எம், சி.பி.ஐ, சமாஜ்வாதி, தெலுங்கு தேசம், தி.மு.க, த.மா.கா, ஃபார்வர்டு ப்ளாக், அசாம் கன பரிஷத் எல்லோருமாகச் சேர்ந்து ஐக்கிய மொத்தம் 13 கட்சிகள் கொண்ட ஐக்கிய முன்னணி உருவாக்கினர். மொத்தம் 187 எம்.பிக்கள் தேறியிருந்தனர்.
யாரைப் பிரதமராக்குவது? இடதுசாரிகள் தவிர்த்த அத்தனைபேரும் ஜோதிபாசுவை நோக்கியே கைநீட்டினார்கள். அவரும் தலையசைத்துவிட்டார். சி.பி.எம்மில் இருந்தவர்களுக்கு இதில் உடன்பாடில்லை. உடனடியாக மத்தியக்குழுவில் விவாதிக்கவேண்டும் என்றனர். ஆளுக்கொரு கருத்து. சிலர் எதிர்த்தனர். சிலர் மறுத்தனர். சிலர் வரவேற்றுப் பேசினர். ஒத்தக்கருத்து எட்டிக்கூடப் பார்க்கவில்லை.
மத்திய அரசில் பங்கே தேவையில்லை. வெளியில் இருந்து ஆதரவு கொடுத்தாலே போதுமானது என்று சொல்லிவிட்டது மத்தியக்குழு. உண்மையில் ஹர்கிஷன் சிங் சுர்ஜித்துக்கு ஜோதிபாசுவைப் பிரதமராக்குவதில் விருப்பம் இருந்தது. ஆனாலும் மத்தியக்குழு நிராகரித்துவிட்டதால் ஐக்கிய முன்னணிக்குத் தகவல் கொடுக்கப்பட்டது.
‘வாய்ப்பே இல்லை. நீங்கள்தான் பிரதமர். உங்கள் தலைமையில்தான் ஆட்சி’
திட்டவட்டமாகச் சொல்லிவிட்டார்கள் ஐக்கிய முன்னணி நிர்வாகிகள். தர்ம சங்கடத்தில் நெளிந்த சி.பி.எம் வேறு வழியில்லாமல் மீண்டும் மத்தியக்குழுவைக் கூட்டியது. வாதம். பிரதிவாதம். நீண்ட நெடிய இழுவைப்பிறகு அதே பல்லவி. புதிய ராகத்தில்.
‘காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற அரசு அமைக்கப்படவேண்டும் என்பதுதான் எங்கள் இலக்கு. அந்த அரசுக்கு வெளியில் இருந்து ஆதரவு கொடுப்பதே போதுமானது என்று கட்சியின் மத்தியக்குழு கருதுகிறது’
வேறு வழியில்லாமல் பிரதமர் வேட்டை நடத்தியது ஐக்கிய முன்னணி. மூப்பனார் பெயரைக்கூடப் பரிசீலித்ததாகச் சொல்கிறார்கள். ஆனால் அதிர்ஷ்டம் தேவே கௌடாவுக்கு அடித்தது. பிரதமரானார்.
கிட்டத்தட்ட பதிமூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு சி.பி.எம்க்குப் பிரதமர் ஆசை வந்திருக்கிறது. ஒருவேளை வரும் நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பிரதமர் பதவி சி.பி.எம்முக்குக் கிடைக்கும் பட்சத்தில் அதை ஏற்பதில் ஆட்சேபனை இல்லை என்று கூறியிருக்கிறார் சி.பி.எம்மின் சீதாராம் யெச்சூரி. அத்வானி, மன்மோகன் சிங், மாயாவதி, சரத்பவார், ஜெயலலிதா, பிரகாஷ் காரத்.. அடுத்தது யாருப்பா?
எல்லாம் சரி, ஒருவேளை தோழர் ஒருவர் பிரதமர் ஆகிவிடுகிறார் என்று வைத்துக் கொள்வோம். ‘நீங்கள் குறைந்தபட்ச செயல்திட்டத்தில் இருந்து விலகுகிறீர்கள் என்று இடதுசாரி அரசுக்கு ஆதரவு தருபவர்கள் கேட்கலாமா? ஆதரவு மறுபரிசீலனை போன்ற வார்த்தைகளை அவர்கள் பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்படுவார்களா? ஏனென்றால் சில வார்த்தைகள் அவர்களுக்கென்றே நேர்ந்துவிடப்பட்டவை என்பது போல நடந்து கொள்வார்கள். சரி, அத்தைக்கு மீசை முளைக்கட்டும் பார்க்கலாம்!
Saturday, April 18, 2009
நாங்களும் 'யூத்'துதான்
என். சொக்கன்
ட்வென்டி ட்வென்டி, ஐபிஎல் எல்லாம் இளைஞர்களுக்கான ஆட்டம். இதில் பெரிசுகள் எதற்கு? ஒதுங்கிக்கொண்டு இளசுகளுக்கு வழிவிடலாமில்லையா?
போன ஐபிஎல்லிலேயே இந்தக் கூக்குரல் தொடங்கிவிட்டது. குறிப்பாக சச்சின், திராவிட், கங்குலி, கும்ப்ளே, லஷ்மண் ஆகியோர் கடும் விமரிசனங்களுக்கு ஆளானார்கள்.
சச்சினாவது பரவாயில்லை. உடல்நிலை சரியில்லாததால் பாதி ஐபிஎல்லில் மட்டும் விளையாடிவிட்டுத் தப்பிவிட்டார். மற்ற சீனியர்கள் மிகச் சுமாராக ஆடிச் சொதப்பிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆகவே இந்தக் குரல் மிக வலுவாகவே கேட்டது.
இதோ அடுத்த ஐபிஎல் வந்துவிட்டது. எல்லா சீனியர்களுக்கும் இன்னொரு வயது கூடுதலாகிவிட்டது. இப்போதாவது இவர்கள் ரிடையராகித் தொலைக்கக்கூடாதா? இளைய பாரதம் கேட்கிறது.
சீனியர்களின் நல்ல நேரம், ஐபிஎல் இந்தியாவிலிருந்து தென் ஆப்பிரிக்காவுக்கு மாற்றப்பட்டது.
தென் ஆப்பிரிக்காவில் அவர்களுக்கு என்ன நல்ல நேரம்?
ட்வென்டி ட்வென்டி, ஐபிஎல்லின் இளம் சிங்கங்கள் பலர், தென் ஆப்பிரிக்கா மைதானங்களில் விளையாடியது இல்லை. நம் ஊர் மைதானங்களுடன் ஒப்பிடுகையில் அங்கே பந்து கொஞ்சம் அதிகமாக எழும்பி வரும், அதைக் கணித்து ஆடாமல் கண்ணை மூடிக்கொண்டு விளாசினால் காலி.
இங்கேதான் சீனியர்களுக்கு நல்ல வாய்ப்பு. முதல் நாளிலேயே அதைப் பயன்படுத்திக்கொண்டு இந்த ‘யூத்’ ஆட்டங்களிலும் எங்களுக்கு இடம் உண்டு என்று நிரூபித்துவிட்டார்கள்.
முதல் ஆட்டத்தில் சச்சின் அரை சதம் அடித்து, கடைசிவரை ஆட்டம் இழக்காமல் இருந்தார். இரண்டாவது ஆட்டத்தில் திராவிட் அரை சதம் அடித்துத் தன் அணியின் ஸ்கோரை ஓரளவு நல்ல நிலைக்குக் கொண்டுவந்தார்.
அதன்பிறகு வந்தவர், இவர்களையெல்லாம்விடச் சில ஆண்டுகள் வயதில் மூத்த, நிஜமான ‘சீனியர்’ கும்ப்ளே. ஐந்து ரன்னுக்கு ஐந்து விக்கெட்களை வீழ்த்தி அசத்திவிட்டார்.
இந்த சீனியர் கொண்டாட்டத்தில் அடிபட்டது, சென்னை, ராஜஸ்தான் அணிகள். வேடிக்கையான விஷயம், இந்த இரு அணிகளும் சென்ற வருடம் இறுதிப் போட்டியில் இடம் பெற்றவை.
வின்னர், ரன்னர் இருவரையும் மண்ணைக் கவ்வ வைத்திருக்கும் சீனியர் படைகள் தொடர்ந்து ஜெயிக்குமா? அல்லது ஜூனியர்கள் தென் ஆப்பிரிக்க மைதானங்களுக்குப் பழகிக்கொண்டு, அதற்கேற்பத் தங்கள் ஆட்ட பாணியை மாற்றிக் கலக்குவார்களா? ஏகப்பட்ட சுவாரஸ்யங்கள் காத்திருக்கின்றன.
வெல்கம் ஐபிஎல்2!
ட்வென்டி ட்வென்டி, ஐபிஎல் எல்லாம் இளைஞர்களுக்கான ஆட்டம். இதில் பெரிசுகள் எதற்கு? ஒதுங்கிக்கொண்டு இளசுகளுக்கு வழிவிடலாமில்லையா?
போன ஐபிஎல்லிலேயே இந்தக் கூக்குரல் தொடங்கிவிட்டது. குறிப்பாக சச்சின், திராவிட், கங்குலி, கும்ப்ளே, லஷ்மண் ஆகியோர் கடும் விமரிசனங்களுக்கு ஆளானார்கள்.
சச்சினாவது பரவாயில்லை. உடல்நிலை சரியில்லாததால் பாதி ஐபிஎல்லில் மட்டும் விளையாடிவிட்டுத் தப்பிவிட்டார். மற்ற சீனியர்கள் மிகச் சுமாராக ஆடிச் சொதப்பிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆகவே இந்தக் குரல் மிக வலுவாகவே கேட்டது.
இதோ அடுத்த ஐபிஎல் வந்துவிட்டது. எல்லா சீனியர்களுக்கும் இன்னொரு வயது கூடுதலாகிவிட்டது. இப்போதாவது இவர்கள் ரிடையராகித் தொலைக்கக்கூடாதா? இளைய பாரதம் கேட்கிறது.
சீனியர்களின் நல்ல நேரம், ஐபிஎல் இந்தியாவிலிருந்து தென் ஆப்பிரிக்காவுக்கு மாற்றப்பட்டது.
தென் ஆப்பிரிக்காவில் அவர்களுக்கு என்ன நல்ல நேரம்?
ட்வென்டி ட்வென்டி, ஐபிஎல்லின் இளம் சிங்கங்கள் பலர், தென் ஆப்பிரிக்கா மைதானங்களில் விளையாடியது இல்லை. நம் ஊர் மைதானங்களுடன் ஒப்பிடுகையில் அங்கே பந்து கொஞ்சம் அதிகமாக எழும்பி வரும், அதைக் கணித்து ஆடாமல் கண்ணை மூடிக்கொண்டு விளாசினால் காலி.
இங்கேதான் சீனியர்களுக்கு நல்ல வாய்ப்பு. முதல் நாளிலேயே அதைப் பயன்படுத்திக்கொண்டு இந்த ‘யூத்’ ஆட்டங்களிலும் எங்களுக்கு இடம் உண்டு என்று நிரூபித்துவிட்டார்கள்.
முதல் ஆட்டத்தில் சச்சின் அரை சதம் அடித்து, கடைசிவரை ஆட்டம் இழக்காமல் இருந்தார். இரண்டாவது ஆட்டத்தில் திராவிட் அரை சதம் அடித்துத் தன் அணியின் ஸ்கோரை ஓரளவு நல்ல நிலைக்குக் கொண்டுவந்தார்.
அதன்பிறகு வந்தவர், இவர்களையெல்லாம்விடச் சில ஆண்டுகள் வயதில் மூத்த, நிஜமான ‘சீனியர்’ கும்ப்ளே. ஐந்து ரன்னுக்கு ஐந்து விக்கெட்களை வீழ்த்தி அசத்திவிட்டார்.
இந்த சீனியர் கொண்டாட்டத்தில் அடிபட்டது, சென்னை, ராஜஸ்தான் அணிகள். வேடிக்கையான விஷயம், இந்த இரு அணிகளும் சென்ற வருடம் இறுதிப் போட்டியில் இடம் பெற்றவை.
வின்னர், ரன்னர் இருவரையும் மண்ணைக் கவ்வ வைத்திருக்கும் சீனியர் படைகள் தொடர்ந்து ஜெயிக்குமா? அல்லது ஜூனியர்கள் தென் ஆப்பிரிக்க மைதானங்களுக்குப் பழகிக்கொண்டு, அதற்கேற்பத் தங்கள் ஆட்ட பாணியை மாற்றிக் கலக்குவார்களா? ஏகப்பட்ட சுவாரஸ்யங்கள் காத்திருக்கின்றன.
வெல்கம் ஐபிஎல்2!
Subscribe to:
Posts (Atom)